Kalbimin Kalesi Şiiri - Muharrem Pala

Kıs kıs gülüp geçiyordum aşık oldum diyenlere
Haber versin diyordum duyan duymayanlara

Yeminler ediyordum aşık olmam diye
Büyük mü söyledim sol yanım acıyor niye

Görünce sevindim sokakta karşılaştık dün yine
Kalbim küt küt atıyor aşık mı oluyorum ne

Uykularım kaçıyor geceleri istesem uyumak
Daha güzel geliyor O’nla hayale dalmak

Dilimde her daim bir sevda türküsü
Bir de O’nu her an görmek arzusu

Anneciğim aşk diyorlarmış bunun adına
Neler verilmezmiş onun güzel bakışına

Gözlerine bakmak gidiyordu çok hoşuma
Böyle duygu yaşamadım geldim bu yaşıma

Oyalanayım derken O'na gönlümü kaptırdım
O'nda kalan gönlümü geri vermedi / yalvardım

Ben bende değilim anne aşk beni yakıyor
Yakmakla yetinmiyor beynimi yıkıyor

O'ndan başka bir şey düşünemiyorum
Onu sevdiğim kadar kendimi sevmiyorum

Kalbimin kalesi içten fethedildi
O kale yok artık tamamen yıkıldı

Bir görsen yiğidim aslanım oğlum dediğin
Esiri oldu ceylan bakışlı/ fidan boylu bir güzelin