Sonsuzluğun güneşe bilendiği şiir
Ayırıyor gölgemi sedir ağacından
Sabah gözlerinde patlıyor
Ölümler ağır yaralılar
Seni kimseler bilmiyor
Sükunetinden taşan zarafeti
Öylece bakıp geçiyorlar
Sen yemek pişiriyorsun akşamları
Sofranda hayli kalabalık
Gece olup da yıldızlar göğe dizilince
İnce bir fikir oluyor sevmek sende
Dağların eteklerinde papatya topluyorsun
Bütün sevincin koşmak alabildiğince
Rüzgarı cebinden çıkarıyorsun
Kalbimin hızısın sen birazda
Sızısın gün batarken nihaventte hicazda
Şarkılar sesine öykünüyor bu sessizlikte
Bir uçurtmanın ipi kopuyor
Kim bilir hangi rüyayı görüyorsun
Sonsuzluğun güneşe bilendiği şiir
Ayırıyor gölgemi sedir ağacından
Sabah gözlerinde patlıyor
Ölümler ağır yaralılar
Sinan Yemişli 2
Kayıt Tarihi : 8.12.2024 03:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!