O Allah'ın ödülü kalbimin göz nuruydu
Cennet ırmağı kadar berraktı dupduruydu
Başka denize akıp gitmese ne olurdu
Kurbanlık bir koyundan kan gibi akıp gitti
O beni ağlatacak Dünya'da son kişiydi
Gönlüme gökten inen beyaz kuğu kuşuydu
Benzeri bulunmayan kalbimin ruh eşiydi
Ruhumdan kanatlanıp can gibi uçup gitti
O endama bakmazdı O kalbime aşıktı
Ruhu aşkla besleyen altın saplı kaşıktı
Herkes gibi değildi sıradışı varlıktı
Bilmediğim bir şehre yel oldu esip gitti
İmgelerle süslenir şiirle beslenirdik
İnancımız aşkaydı kalp kalbe yaslanırdık
Yalnız ikimiz duyar yürekten seslenirdik
Sihrimizi bozdular aşkımız küsüp gitti
TURAN ERGÜN
04.11.2015
Kayıt Tarihi : 14.11.2015 22:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turan Ergun](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/14/kalbimin-goz-nuruydu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!