Sensizlik bir gemi gibi oturdu karaya
Gemi nasıl demirlerse sahile
Öyle demir attın içime
Hep rüzgârları bekledin yola çıkmak için
Nedense fırtınalar koptu
Yelkenler fora diyemedin hiç
Hiç rotanı değiştiremedin
Hep aynı yerde demirli kaldı gemi
Yüreğimin denizinden geçemedin
Karaya çıkmak bir rüya artık
Kalbimin ebedi reisisin sen…
06.12.2001
Funda PınargözüKayıt Tarihi : 5.5.2013 20:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!