Açılır hüzün şafağının billur penceresi....
Döker tülden yapraklarını
Akıp giden mevsimler
Sislerin ardından.
Adını yazar içimde kör duraklara
Yanıp sönen göçebe trenler
Nakış nakış islimiyle.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
