Kalbimin Bayramındayım...

Kalbimin Bayramındayım…

Kaygılarımı, korkularımı kandırdım bugün

Bir bahaneyle bıraktım arkamda

Kapıyı kilitleyerek üstlerine

Uzaklaştım tüm tanıdık dertlerden

Düşüncelerden, gözlerden

Çözümsüzlüğü çözemeyen aklım

Sana da izin git dinlen biraz

Sevgimden kavradım iyice

Yürüdüm bilinmezlere

Kıştan bahara karanlıktan güneşe koşar gibi

Buz bedenim eriyor her adımda

Hissediyorum sana yaklaştığımı

Rüzgar kokunla dolu

Uzun mat gecem ölüyor

Doğuyorsun dünyama güneşim

Sustu ayaklarım ulaştım sana

Manzarayı tanımadı gözlerim eşyaları da öyle

Sadece sensin tanıdık düşlerimin prensesi

Hayal değil varlığın capcanlı yanımda

Sarhoşum alabildiğine mutluluğun koynunda

Sen le Akdeniz gerçekten ak

Çıplak dağlar giyinmiş yeşilleri senle

Badem ağaçları gelinlik giymiş senle

Rüzgar yaşamdan ak güvercinleri getiriyor senle

Sımsıkı sarıldım yaşam tadındaki bedenine

Sensiz öylesine fakir ki

Bu beden sevgiden yana şefkatten yana

Sensiz öylesine boş ki

Bu kalp depozitosu bile beş kuruş etmeyen

Varlığın o kadar güzel ki

Dolduruyor geçmişimi geleceğimi

Sözlerin sevgi fişekleri

Aydınlatıyor karanlıklarımı

Gökyüzünün lacivert koridorunda

Yıldızlar kolumuzda halaydayız

Kadehlere aşkımızı doldurup

Büzüşmüş acılı yılların gözlerine bakarak

Yudumluyoruz zamanı durdurarak

Senle her saniye

Kalbimin bayramındayım