Kalbimi Yoğun Bakım Odasında Bıraktım

Seni fırtınalı bir havada liman etmiştim kendime
Yüreğimi açmıştım, sana avuçlarına sıcaklığımı bırakmıştım
Her sabah güneşiyle birlikte öpücüklerimi yollamıştım
Tüm ağırlığına inat, yokluğunun acısını sığdırdım bedenime

Yapraklarımı mevsimsiz döktün, bu güzel aşkı baharda bitirdin
En güzel, en yoğun duygularımı kapris uğruna yitirdin
Kendimce hayaller kurdum, resimlerini duvar kağıdı yaptım odama
Zamanla alışıyor insan yalnız kalmaya ve uykusuzluğa,

Anladım; artık kapattın gönül kapını açmayacaksın biliyorum
Susmaktan, susmandan, sensizliğe yenilmekten yoruldum
Yanında başkaları varken, acılara seni kaybetmek uğruna katlanacağım
Biliyor musun ancak seni mutlu gördükçe yaşamaya devam edeceğim

Artık zavallı yaralı kalbimi yoğun bakım odasında bırakıyorum
Ağır bir kaza geçirdi duygularım, aşkımın cenazesi var seni de bekliyorum
Senden nefret etmek istiyorum, ölesiye sevdiğimi anlayıp yapamıyorum
Şimdi içimde kaybedeceğim bir anım bile olmayan seni terk ediyorum

Bu gönül ömür boyu cezaya çarptırıldı; aşkına yanacak için için
Yüreğim prangaya, gözlerim kelepçeye dilim sessizliğe mahkum edildi
Ömür boyu ağır cezaya çarptıran sen, idam etsen daha iyiydi beni
Doğru kelimeler bulmaya çalışıyorum güzel dileklerim için

Sahte sözlerine, masum bakışlarına, yalan aşkına inanmıştım içten
Kulağına fısıldıyorum mutluluğu, kimse duymasın, bana deli demesin
Gitmeseydin, seviyordum ama itiraf edemedim diyebilir miydin?
Beklerdim döneceğini bilsem,özlerdim özlediğini bilsem sen bitti demesen..

31/07/2007 02.54