Kalbimi yırtan yalnızlık

berrak bir su başına
koşuyorum
çakılları buluyorum yalnızca
taşları görüyorum kafam büyükleğinde..
güzel bir sabah için
acılara dayanıp bekliyorum.
bir ceylan gözü gözlerine
takılıp gidiyor aklım.

öyle bir hayal çattım ki
yastığım oluyor çiçekler
hüznünü dinliyorum tabiatın
milyarlarca renk acı mevsimler
başıboş değiller.
ateş böcekleri yaktı
şaşkın derin suskunluğumu.
ve
bir çeşme tası
oluk oluk su
dolandım durdum
salkım üzümler gibi.

rüzgarları çağırdım
kamçılar yemek için.
bozkırlar batıyor sonra
sırtıma.
yapma çiçekler gibi şehir
soğuk bir gülümseme betonlardan.
ve,
serin gölgeliklere kaçıyorum
şehrin nefeslerinden
berrak su başlarına koşuyorum
sanki seni gördüm
delik deşik oldum
kalbimin yırtıklarından.

Mustafa kaya
10.06.2006 / Beykoz
www.mustafakaya.net