Kalbimi Yakacağım Şiiri - İmat Halil

Yüreğimi yakacağım birgün
Ne söz dinliyor,ne uslanıyor
Hançer saplayacagım tam ortasına
Nefes almasına fırsat bırakmayacağım
En kor ateşlere atacağım
Ya da en soguk gecede ayazda bırakacagım
En üryan haliyle donduracagım
Kurşuna dizecegim veya,
Kevgire dönecek her yanı
Nedir ulan bu yüreğimden cektiğim
Neden hep başkasına calışıyor
Çöllere atacagım güneş tam tepedeyken
Etrafına dikenli teller çakacagım
Bir damla su vermeyeceğim günlerce
Ya da bir uçurumdan aşagı atacagım
Önce kurşuna dizip her yanına delik açacagım
Kaya parçasına baglayıp fırlatacagım
Öğreteceğim sahibine ait olmayı bilecek
Bir hayırsız için beni terketmeyecek
Başkası için carpmayacak,ben dururken
Her zerremi yoldan o çıkardı zaten
Her yanım şimdi ayrı telden çalıyor
Toplayamıyorum bir araya
İçimde ihtilal var içimde görülmemiş isyan
İçimde darbenin ayak sesleri
Bana meydan okuyorlar
Butün suç asi yüreğimin
Hep onu dinliyorlar
Çok korkuyorum
Benide birgün yoldan cıkaracaklar
Yok yok,bu böyle olmayacak
Ben kalbimi yakacağım

05.06.2010