(akrostiş)
" Emine Tüzün Solmaz "
Efkar bastı gönlümü, yine gün aharımda
Mevsimler hazan gibi, soldum İlk baharımda
İçimde coşan sele, bir umman aradım da
Nisan yağmuru kadar, kısa sürünce aşkım
Ellerimi Tanrı'ya, kalbimi sana açtım...
Taki mahşere kadar, bir sevgiydi dileğim
Ümitler tükendiyse, söyle nasıl güleyim
Zeytin dalımı bile, kuruttuysa feleğim
Üzgüleri derk edip, dertlerimle barıştım
Niyazımı Tanrı'ya, kalbimi sana açtım...
Sadr-a şifa verecek, ahde vefa görmeden
Olur olmaz dertlere, cevr-i cefa demeden
Leyla-Mecnun misali, zevk-i sefa sürmeden
Meramımı Tanrı'ya, kalbimi sana açtım..
Alın yazım-kaderim, elin lütfuna kaldı
Zifiri gecelerim, derin ufkuna daldı
Issız kalbimin bile, hali bir kuru daldı
Mecalımı Tanrı'ya, kalbimi sana açtım...
Sevgiyle... A. Tüzün... 30.03.17...Saat:00.30...
Kayıt Tarihi : 17.8.2017 21:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!