Kalbimi kırıyorlar anne Şiiri - Sevda Akar

Kalbimi kırıyorlar anne.
Senin koklamaya kiyamadigin gülünü,
Solduruyorlar anne
Kanatlarimi kırdılar.
Güvenimi yıktılar.
Beni yapayalnız bıraktılar anne..
Hani sen seversen herkes severdi.anne
Dünya senin bıraktığın gibi değil anne
Kimse kimseyi sevmiyor
Sevenler hor görülüyor anne
Güvendiklerimiz bize ihanet ediyor anne
Sen gittikten sonra kimsesiz kaldım ben anne.
Toprağına sarılsam yanına uzansam .
Geçermi yalnızlığım, kimsesizligim, anne
Yine kollarını sararmisin boynuma
Saçlarımı öpüp koklar mısın?
Yavrum kuzum deyip gözümdeki yaşları kurularmisin?anne..
Öyle özledim ki seni
Öyle hasretim ki sana
Bak yine geldim mezarına
Toprağını okşayıp yanına uzanmaya anne
Sen yanımda olsaydın.
Kızardın şimdi bana
Yağmur da dışarı çıktım.
Islanıyorum diye hasta olursun derdin.
Senden sonra hep yağmurda disardayim anne
İçeri geç hasta olacaksın diyen yok
Üvey annem anne degilmi anne?
Babam o eve geldiğinde, bu senin yeni annen dedi bana o niye bana islanacaksin demiyor?niye hastalandığımda baş ucumda sabahlamiyor?anne
Senin gibi yemeklerin en güzelini de vermiyor Bana artan yemekler çokmuş bana
Öyle diyor anne hem babana bir şey deme diye Sürekli tembih ediyor bana.
Dersem Bodrum'a kilitlermiş
Orası çok karanlık anne ben korkuyorum.
Burayada gizlice geliyorum.
Duysa bana çok kızar.sende sakın söyleme babama anne geldiğimi
Üvey annem bakkala gönderdi kaçıp geldim Seni çok özledim anne napayım.
Dayanamadım yokluguna.
Belki anlarsa yine kilitler bodruma
Gitmeliyim anne anlamadan geldiğimi
Yoksa bir daha evden çıkarmaz beni
Kiyamadigin evladının kalbini kırıyorlar anne Neden gittin?melek olmuşsun babam dedi.
Kanatlarının altına al benide anne
Ben çok yoruldum. kırıldım,
Senin kollarında soluklanmaya ihtiyacım var anne neyse annem çok durdum ben
Kusura bakma annem
Sakın sende üzülme şimdi gidiyorum.
Hoşçakal anne hoşçakal