Başını kaldırıp bakmadın yine
Moralimi bozdun kalbimi kırdın
Bilmem ki tutuldum senin neyine
Gözlerimden sızdın kalbimi kırdın
Hep böylemi bilmem devranı düzen
Böylemi yazmıştı yazımı yazan
Her zaman aynı şey sen beni üzen
Olduğunca ezdin kalbimi kırdın
Garip halde baktın bu adam kim ki
Densizlik aslında şimdi benim ki
Seni seviyorum diyecektim ki
Dudağını büzdün kalbimi kırdın
Yanına gelince birden öksürüp
Suratını astın halimi görüp
Zıkkım olsun dedin bir tas su verip
Boğazıma dizdin kalbimi kırdın
Yaptığın eziyet olmaz mı biraz
Dediğime pişman ettin bi garez
Bir kalem bir kağıt hepten itiraz
Dilekçeni yazdın kalbimi kırdın
Herkese dağıttın elinle neşe
Beni uzak ettin o bir gülüşe
Yazda hasret koydun sarı güneşe
Kış kıyamet buzdun kalbimi kırdın
Elimi uzattım dokunma dedin
Âşık edasıyla bakınma dedin
Yeter mızmızlanma yakınma dedin
Açıklarda yüzdün kalbimi kırdın
Kayıt Tarihi : 19.7.2016 20:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!