KALBİMİ kalbine VURDURUYORUM

içimdeki çocuğu
gezdiriyorum
yoksa
o mu beni gezdiriyor
bembeyazla örtülü sokaklarda.
seni
ne kadar sevdiğimi
hesap edemeden
uyuyorum her gece.
bir daha
aşık oluyorum
yollara atıyorum
düşaşırı yürüyorum seninle
elimi bile sürmeden
bumlutların üzerine çıkarıyorum
egomu
nereye gitsem
sen aydınlatıyorsun yolumu...

çocuksu isteklere düşürüyor
şımartıyorum bacaklarımı
ve karanfilli çay içiriyorum
içimdeki ihtiyara.
elinden tutup
içimdeki tuhaf şairin
dalgın dalgın baktırıyorum
ufuklara
içimdeki pınarlar
akıp akıp duruluyor
bir uzak düşe vuruluyorum.
bir aynaların içinde
bir sardunyalar arasındayım
ne bok yiyeceğini şaşırıyor gözlerim.
ve
ne demiye bilmiyorum
hep çocuk yalnızlığımda ellerim...

sağımda
dün
solumda
umut
üstüme
iyilik sağlık
ve delilik giyinip
elinden tutuyorum
içimdeki şairin
ne
dersem yapıyor köftehor
sağa baktırıyorum
melankolik
sola
umutla!
sokak sokak
dolaştırıyorum
göz altında tutulan düşüncemi
çekingen
ama mağrur başı dik
içimdeki pınarlara bırakıyorum karamsarlığı
bir uçurtmanın ipini tutar gibi
saklıyorum özgürlüğü
bir uzak düşe yürüyorum...

ve
kahretsin
özlemekten yoruluyorum
içim
dışım senle doluyor.
elimde değil
en olmadık zamanda
durdurup saatleri
tam ortasıyla kalbimin
sana tutuluyorum
deli deli.

kendi hükmümü kendim veriyorum
ve kendi hikayemi
kendime yazdırıyorum
savaşa aldırmıyor
kalbini
kalbime
vurduruyorum!
bir yanımda özlem
bir yanımda sabır
bir uzak düşe karışıyorum...

01.03.2003 sarıkamış / kars