Kalbimi Hüzün Kapladı

KALBİMİ HÜZÜN KAPLADI

Bu gün hüzün sardı her yanımı
Dertlerim tek tek dile geldi...
Nerdesin gönülümdeki kara sevdam çık gel,
Bilirim seven kalpler hep üzülecek
Sesizliğe dalıp giden gözlerin bişe anlatır bana;
Kalbimi hüzün kapladı acı veriyor zamansız

Anladım sevdalım bir daha hiç gelmeyecek
Bu kalbim bir daha hiç gülmüyecek
Beklerim yolunu postacı gelmez,
Yoldan geçen yolcuya seni sordum
Haber beklemekden ağaç oldum
Gözlerim yar özlemi yüzünden uykuda tutmaz.
Kalbimi hüzün kapladı acı veriyor zamansız

Nerdeyisen çık gel buğulu akıtığım gözyaşım
Sen aldığım en son nefesimsin sevğilim...
Nehirleri doldurur akan göz yaşlarım
Mellekler benim şahidim...
Ey vefasız seni kendi canımdan aziz bildim
Heveslerim bir bir kursamda kaldı;
Kalbimi hüzün kapladı acı veriyor zamansız

Bu nasıl gidiş tüylerim diken diken oldu.
Ayrılık ölümden bir kat daha inan zor geldi.
En son bakışların varya kalbimi derin deldi.
Kalbimide beraber söküp gittin.
İşte o an saçlarımda aklar bitti;
Susuşlarıyla istemsiz veda edişleriyle gitti.
Kalbimi hüzün kapladı acı veriyor zamansız

Obüslere tek tek baktım sen yoktun içinde,
Yalan varmış yar senin her sözlerinde,
Yüzüm gülmez bu aşk yüzünden
Gönlümde yardan kalan bir hüzün var
Kalbimi hüzün kapladı acı veriyor zamansız

Bak; işte bu aşkın yüzünden mutsuz kaldım
Hayellerim mazide yarım kaldı;
Kalbimi çalmakla ne kazandın söyle;
Aşkım bir gün gelecek dile.
Bülbül küsmüş gider güle...
Ayrılık ateş bir kor gibi yakar içerden insanı;
Ey vefasız sevdiğim tanısaydın bu garip Türkanı.
Yoluna kordum inan canımı;
Giden ömrüme nerden başlıyacam bilmiyorum
Kelimeler düğülü kaldı boğazımda.
Kalbimi hüzün kapladı acı veriyor zamansız

13.07.2011
**(Şiir) **

***Türkan Yılmaz ***