Ateş vurup yaksan ormanlar gibi
Delik deşik etsen binbir yerinden
Sende bırakmasan hiç bir hücremi
Olmayıp kendimi alamam senden
Nefes uçup gitse gelmese geri
İşlese derinde yarin hançeri
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta