Seni tanıdığım o ilk gün, tamamen bağımsızdim kendimden.
Zamanım olsa, düşüp yollara kendimi arayacaktım adım adım.
Belki, bir kilisenin mum ışığında,
Belkide, bir minarenin yankılanan ezan sesindeydim.
Bulsam Tanrıya soracaktım.
Bir oduna ayet indirmekle meşguldü,
O ara seni ayet ayet gözlerime indirmekle meşguldü.
Zamanım olsa, mealine bir peygamber dileyecektim mesela.
Ama ben kendimi aramaktan yorgundum.
Seni tanıdığım o ilk gün tamamen bağımsızdim kendimden.
Kafam biraz karışıktı,
Boşluğuna geldin kalbimin.
A l e l a c e l e "yalnizlikla" sevmisim.!
Kusura bakma sevgilim.
Kayıt Tarihi : 30.6.2014 04:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Şirin Yün](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/30/kalbime-inen-son-ayet.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!