Sana verdim kalbimin gizli anahtarını,
Artık senin orası kimseye sormadan gir.
Bir daha çevirirsen o tatlı bakışlarını,
Anahtarsız açılır kendini yormadan gir.
İçinde kimseler yok yalnız senin hayalin,
Tereddüt etme sakın kapıyı vurmadan gir,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta