Yokluğunda inan ki hiç nefes alamadım
Köşelerde gizli gizli hep ağladım
Gözümde yaşlar ardından bakakaldım
Senden başka kimseye kalbimi açamadım
Sen olmadan geçer mi gönül yarası
Güneşli günler çok uzakta mı kaldı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
