Gelen Nisan yağmurlarıyla birlikte dalını bütün bir ömür içimde sakladığım.
Yapraklarını içimde yeşertiğim kan kırmızı rengin bende anlamı olan kalbime bir gül ektim bugün.
Öyle bir gül ki her okşadığımda sevgisini rengiyle bana veren bir gül dalı.
Ara sıra severken koparacağım zannediyor canımı acıtıyor dikeniyle.
Ben yinede kızmıyorum.
Çünkü ben onu dikeniyle birlikte seviyorum.
Benim gülü dikeninden ayırmaya hakkım yok ki hakkım yok onu sevgisiz bırakmaya.
Birden gülü koparmak isteyen birini görüyorum.
''Dur diyorum bırak koparma'' yerinde kalsın.Birazdan yere atacaksın solunca bırak güle karşı bu kadar vefasız olma.
O benim tek arkadaşım ona her baktığımda bana her şeyi unutturan.
Ve yalnızlığımı rengiyle boyayan tek arkadaşım bende hatırası olan kimsesizliğimin.
Nisan yağmurları yağıyor ektiğim gül dalına daha bir okadar güzelleştiriyor rengini ve sevgiyi hatırlatıyor bana hiç vazgeçmediğim.
Kalbime bir gül ektim bugün.
Sevgisini suyunu sadece benim verdiğim.
O gün yandığım günde kırmızı elbise vardı üzerimde o yüzden kırmızıyı hiç sevmezdim.
Kırmızıyı sadece kalbime ektiğim gül de sevdim...
Kayıt Tarihi : 13.4.2011 13:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaynayan suyun içine düşüp yandığımda beş yaşındaydım.o günün izlerini taşıyorum bedenimde senelerdir üzülürdüm. Bugün dikkat ettiğimde o izleri tıpkı bir güle benzettim.O izler beni üzmüyor artık bu satırlarla bunu anlatmaya çalıştım.
Tam puanımla..
Saygı ve Selamlarımla..
TÜM YORUMLAR (7)