Kalbime Bir Çivi Çakıp Gidiyor

Yıllar hasret yüklü bir bulut sanki
Yüreğime keder ekip gidiyor
Kaderim mi suçlu ben miyim bilmem
Kimi biraz sevsem çekip gidiyor

Hasrete yer yoktu sevda lehçemde
Tüketti ömrümü vurdu her demde
Kime yer verdiysem gönül bahçemde
Açılan gülümü söküp gidiyor

Sevdayı ararken hasretle şaşıp
Azgın nehir gibi köpürüp taşıp
Gönlümde duygular bendin aşıp
Gözümde sel oldu akıp gidiyor

Yüreğim sevdaya aşka doymadan
Avaz avaz feryadımı duymadan
Yarına en ufak ışık koymadan
Bütün umudumu yıkıp gidiyor

Kader her geçen gün dünü arattı
Yüzüme gülerken kaşını çattı
Hasret ateşini gönlüme attı
Koskoca bir ömrü yakıp gidiyor

Ayrılıkmış meğer derdin en zoru
Söndürmeden gitti attığı koru
Yar bildiğim canım gözümün nuru
Kalbime bir çivi çakıp gidiyor