Kalbimdi Şiiri - Attila Taş

kalbimdi gezinen saçlarında
alnında yıllarla biriken kalbimdi

sen bir sözsen içe işleyen
iç denilen şey kalbimdi

sen bir eşiktin varlıkla yokluk arası
vardığı bir eşikte tereddütle duran gölge
o gölgede hiçlenen şey kalbimdi

geçip gitti zaman ve herşey
belki bir mektup bir koku bir his
kalsa kalsa maziden atiye kalır en içlisinden bir ah
ah'tan vah'tan menkul o şey kalbimdi

zamansız dişlenmiş bir meyveydi hasret
o meyveden kalan ekşimsi tat
o tatta çürüyüp duran şey kalbimdi

aralıksız vurup duruyordu
nabız yoktu oysa ve tükenmişti nefes
ama işte umuttu içinde kalakaldığım kan
o kanın içinde boğulan şey kalbimdi

yol bitti geçti zaman
zamansız bir yerde büyüyen sevdaydı kalbim