Yeni bir gün ve ben gözyaşlarıyla başlıyorum bu güne.
Bütün gün seni düşünüp gözyaşlarıyla bitiriyorum günü.
Biliyorum o an sen beni görüyor,
Bana kızıyorsun ağlama diye.
Ama ne yapayım.
Alışamıyorum bir türlü yokluğuna.
Hissediyorum, benim ağladığımı gördükçe
Sen de üzülüp ağlıyorsun.
Bu yüzden her yağmurda sokağa fırlıyorum.
Çünkü o yağmur damlalarında
Senin gözyaşların var biliyorum.
Gözyaşından biri yüreğime düşer de
Gönlümdeki yangını söndürür diye umuyorum.
Ama bir türlü senden olan o serinliğe rastlayamıyorum.
Ah sevdiğim şimdi bana diyorsundur ki
Artık unut beni, yeter acı çektiğin
Ne yapayım unutamıyorum seni
Ne vardı sanki kendini bu kadar sevdirecek
Ya seni hiç görmeyecektim.
Ya da sen beni bırakıp gitmeyecektin.
Bazen seni unutmam için o öldü bir daha gelmez diyorlar.
Ben de onlara kızıyorum o ölmedi diye
İşte diye kalbimi gösteriyorum.
'O burada benimle görmüyor musunuz? ' diyorum.
Biliyorum sevdiğim onlar yalan söylüyorlar.
Sen kalbimdesin bu kalp seni yaşatıyor.
Ve sonsuza kadar da yaşatacak.
Kayıt Tarihi : 26.11.2008 22:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yalnız [tanıtımın eksik]
Kaleminize & yüreğinize sağlık ...
Emel ÇETİN/yaremel
TÜM YORUMLAR (2)