Kalbimden yaralıyım, hissediyorum kazınmış derinden,
Acılarla dolu geçmişin izleri hala canımı yakıyor yeniden.
Bir zamanlar sevgiyle dolu, gözlerin umutlarla parlarken,
Şimdi kırık dökük duvarlar arasında, anılarla süslenirken.
Gözlerimden akan her damla yaş, bir hüzün hikayesini anlatıyor,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta