Kalbimden Vurulmuşum Şiiri - Nihat Yücel

KALBİMDEN VURULMUŞUM

Ne Hind’dedir ne Çin’dedir
Turnalar kış göçündedir
Kalbim avcun içindedir
Ben kalbimden vurulmuşum

Bu ne acı bileni yok
Aşka düşüp güleni yok
Sürünürler öleni yok
Sevda ile karılmışım

Ben vefa görmedim yardan
Bir gün gideceğim burdan
Vazgeçmişim yoktan vardan
Bir köşeye kurulmuşum

Siyah saçlara kar yağmış
O yar gökten yere ağmış
Sevda denen görklü dağmış
Bir umuda sarılmışım

Ceylan elimden su içmiş
Gençliğim çok çabuk geçmiş
Kara sevda beni seçmiş
Yar peşinde yorulmuşum

Boz bulanık sel gibiyim
Çılgın esen yel gibiyim
Akılsızım del gibiyim
Aşk yüzünden durulmuşum

Avara kasnak misali
Bor kalan toprak misali
Bir kuru bir yaprak misali
Dağdan dağa savrulmuşum

Bunca yıl susmuşum yar
Sen geçende pusmuşum yar
Artık sana küsmüşüm yar
Gönlüm kırık darılmışım