Birgün aşırı yokluğunun kalabalığında
Kendimi sende kaybetmişken ah leyla
Düştüğüm çaresizlik uçsuz şu boşlukta
Adın dilimde yankı yankı arşa erdi leyla.
Birden o bakışların gelince gözlerime
Tarifsiz bir duygu acıtıyor şu yaramı
Sarmakta faydasız kabuk bağlamış
Yokluğun yanımda, ölüyorum leyla.
Yorgun düşüpte çökünce diz üstü
Unutmak istediğim aklıma geliyor
Sanki cenderler içindeyim, acıyla
Duymayışın beni öldürüyor leyla.
Kayıt Tarihi : 5.3.2018 17:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!