Kraterden akan lav ağır ağır süzülürken
İçimin volkanları kaynıyor etna gibi leyla
Bir ben miyim ne? zamansız sana düşen
Yeşeren dünyalarımı yakıp kül ettin leyla.
Sihir tutmuyor, bozuldu büyü, dram, öykü
Her pembe safağı tutturmuşum bir türkü
Annesini kaybetmiş, sanki bir sabi misali
Bakışlarımın en son uç noktasında leyla.
Gezgin hayallerimin vazgeçilmez tadında
Leyla diye başlayan nice şiirlerim adına
Nasır bağladı yazdığım parmak uçlarım
Sen diye acısını çekiyor şu kulunçlarım.
Bilinmez gri alemlerin, burslu hatırlarında
Çözemediğim nice sırlarda gizlisin leyla
Arayıp ta, sormadığım kimseler kalmadı
Birgün ansızın çıkıp gelsen, ne olur leyla.
Kayıt Tarihi : 5.6.2017 13:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!