Üşüşmüş başıma bir bela adı; leyla
Bir misina ipinde hayatım sana bağlı
Kıldan ince boynumdaki sanki sırat gibi
Kopmaya ramak kala geliyorsun aklıma
Öldürmüyorsun, süründürüyorsun ya leyla.
Bağı bozulmuş kıraç toprak gibiyim leyla
Öptüğün dudaklarım kup - kuru, çatlamış
Kuytu köşelerde sevişmelerimizi unuttum
Yeminlerin aklımda, sen kaldim kalbimde
Söküp atamıyorum öyle birden - bire leyla.
Kızıllığı seyretmiyorum evinize bakan bahçeden
Bakmıyorum venüse, çıkmış mı mor gecelerde?
Umursamıyorum sensiz doğan pembe şafakları
Gözlerim her gün dolu, sanırsın buğulu bir cam
Hayallerimde boz - bulanık görüyorum seni leyla.
Kayıt Tarihi : 14.5.2017 15:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!