(02)
Sancıyan yaram derin mi derin, dert leyla
Son sözlerin de içime öyle oturdu ki, sert
Dilek tutmuyorum, hayallerini kurmuyorum
Senin kafama takıp, kendimi yormuyorum.
Dünyam sanıp ben ekseninde dönerken
Kara gecelere bırakıp söndürdün ışığımı
Feyz aldığım venüs bile hiç gözümde yok
Evren kadar yalnızım, yokluğu güzel leyla.
Kırdım zincirlerimi, aşkına bağlı prangaları
Hür kuşlar gibiyim, kanat çırpıyorum sonsuz
Düşünmüyorum artık seni, o yüzündeki beni
Saadete dönüyorum, kırık dökük bedenimle.
Kayıt Tarihi : 9.4.2017 14:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!