Çareyi seni saklamakta buldum hep Leyla
Sandığın en köhne köşesinde duruyorsun.
Ben sana bakıyorum, sen bana bakıyorsun
Oysa, içimde fırtınalar kopartıyorsun Leyla.
Kendimi işe, güce veriyorum, yoksa aklımı yiyorum
Darılmadığım gün yok, selamsız o can gülüşlerine!
Neden gizlendi şimdi, o gamzelerindeki anlamlar?
Çok geçte olsa anladım, gömüldüğümde yokluğuna Leyla.
Güvendiğim bir tek zamandı, güya seni nasılsa unuturum.
Unutmak ne ki, inan çoğaldın her gün içimde kat kat Leyle
Her şeyi siliyorum, içinde sende varsın ama, silinmedin ki
Unutmaya ramak kala, hüznümden çıkıp geliyorsun Leyla.
Kayıt Tarihi : 5.5.2022 23:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!