Heryerden sarmıştı aşk okların:
kaçamadım ve en derinime saplandılar
buğday tarlaları görünümünde,
Damarlarından sen akar oldun.
Biliyordum ben sen olmuşken sen ben olamazdın.
Hani a b sıfır meselesi değildi basitçe yazılsın bir denklemle.
Her bünye kabul etsede aşkımı sen etmezdin.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık