-Kalbimden Sana Taç Mahal Yaptım-

Sana ne verebilirdim?
Bülbülü versem,
Sabırsızdır, sitemlidir.
Gülü versem,
Gül yerinde güzeldir.
Yıldızlar mı?
Senin yanında sönük kalır.
Ay; yüreğindeki mehtabı kıskanır..

Bendeki sana bakarak,
Başladım mabedimi yapmaya.
Kalbinin temizliğini kullanarak,
Bembeyaz mermerler oluşturdum.
Gözlerinden aldığım parlaklıkla,
Mermerlerin içine, pırlanta koydum.
Sevmeye doyamadığım ruhunla,
Kubbe var oldu, tüm vakarıyla.
İnsanca yaşamaktaki azminle,
Minareler göklere uzandı, haşmetle.
Bana akan sıcaklığınla,
Duvarların her yerine,
'Seni seviyorum' yazdım.
Yüreğinden taşan sevginle,
Öyle bir bahçe oluştu ki,
Kaşmir´deki Shalimar´dan görkemli.

Şah Cihan görseydi,
Sana gıpta ederdi.
Mümtaz´a olan sevgisi,
Seninkinin yanında azmış derdi.

Üzgünüm canım..
İçimdeki seni,
Hiçbir kalıba sığdıramadım.
Yere, göğe koyamadım.
Kalbimden sana yakışır,
Taç Mahal yaptım.
Şahı sen, Sultanı benim.
Saltanatın ise,
Yüreğim...!

Nigar Adak (Yıldız)
10.02.2004

Telif hakları Nigar Adak´a aittir.!

Dikkat: Şiirlerimin hepsi noter tasdiklidir..! Şair adı olmadan alıntı yapılamaz..!

(Açıklama - Taç Mahal: 1600’ lerde yaşanan trajik bir aşk öyküsü. Hint İmparatoru Şah Cihan, gözdesi Mümtaz Mahal’e aşık olur. Kaşmir’deki Shalimar bahçelerinde gizli gizli buluşur ve sonunda evlenirler. Ne yazık ki mutlulukları çok kısa sürer; Mümtaz Mahal hastalanır ve ölür. Karısının ölümüne çok üzülen Şah Cihan, onun anısına ünlü Taç Mahal’i yaptırır. Kendisi de ölünce buraya gömülür.)

Nigar Adak
Kayıt Tarihi : 1.3.2004 12:30:00