Kalbimden Geçenler Şiiri - Metin Mungan

Sahi neydi değiştirmek için gittiğin
Uzaklarda aradığın bensiz neydi
Beni bıraktığın yerde gizlediğin
Hiç ama hiç söylemediğin neydi

Artık uzak olmakla kalmak arasında çok düşünmüyorum
Hoşça kal bile diyemeyen ey sevgili sana sesleniyorum
Şimdi sesimi duyacak mısın?

Yalancısın! Ne aşkına inanırım nede sözlerine
Değerse yüreğim yüreğine; yalnızlık çekmecesinde bulurum kendimi
Karanlığıma ışığını yansıt ama dokunma..!

Ellerini ellerimden çektiğinden bu yana
Sürgün yedim, yenik düştüm, yorgunum şimdi sokaklarında…
Nice ateşlerin üzerinde çıplak ayakla dolaşmıştım oysa hep dilsiz gecen de…

Neler yaşadım bir ben biliyorum
Beraberinde götürdün ya birde yasaklarını
Şimdi bu şehirde adımlarımı gizliyorum
Karabasanlarla tanıştırdım sana gelen bütün yollarımı...

Çıkmaz bir sokağın başında
Henüz acının doruğuna ulaşmamışken
Gözlerinin parıltısına kapılmaktayım yine
Bu bir rüya şuan dipsiz bir kuyuya atlarcasına

Neye yarayacaksa bu gitmeler
Ve de neyi değiştirecekse bu sessiz derin bakışlar,
Kime ne fayda sağlayacaksa bu vedalar...
Daha ne kadar köreltecekse içimizi bu acımasız çığlıklar...
Ve bir gün susacaksa, duracaksa içimizde yanan kor yangınlar...
Unut eğer beni unutabilirsen!
Sil beni hiç sakınamadığın yüreğinden!
Eskisi gibi olmayacağız,
Çünkü eskiden biz…
Üç nokta’ gibiydik…
Ve yine sen, Sen beni hiç sevmedin ki!

Adı sevdayla süslenmiş bir ayrılık şarkısı dilimde
Yürüyeceğim yine ateşinde bile bile
Fırtınaların vuruyor darmadağın etti yine kalbimi
Seveceğim yine kalbimi sere sere

Yalan sevgilerde hiç ağlamadım,
Gözyaşı dökmek hüzün olurdu.
Sevgi Aşk nedir diye sorduklarında,
Kelimelerin acizliğini anlatmak hazin düşerdi.
Şimdi gitmek mi? yoksa kalmak mı?
Buğulu bakışlarına bakıp yoksa sövmek mi?
Sahte sevgilerde boğulmadım,
Yalana alet olmak acizlik olurdu!

Yalnızlık çekil artık odamdan müsaade et
Yastığımı da al düşlerim bana kalsın
Bitecekse bitsin bu işkence bir de hakkını helal et
Beni bana bırak, ve hislerimi de
Kalbimden geçenler bana kalsın...