Karanlık bir yolda buluverdim kendimi.
Sevdiğim herkesin yolunu aydınlatırken,
Kendi yolumun nasıl karardığını
Görememiştim demek ki.
Önümdeki karanlığı her gördüğümde gülüyor,
Uzunluğunu her farkedişimde haykırıyordum:
"İnada inat yürüyorum! "
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla