Kalbimdeki papatya

Sen gelince, papatyalar açıyor içimde,
Hayatımın baharı, umutlarımın yeşili.
Ama sonra gidiyorsun, kış gibi,
Kalbim donup kalıyor, içim üşüyor.

Aşkın rüzgarı esiyor, fırtınalar kopuyor,
Bir yandan sevinç, bir yandan hüzün.
İki parça halinde kalmışız, sen ve ben,
Birbirimizi tamamlamadan, eksiklikle dolu.

Susuyorum sana, çaresizlik içinde,
Kelimeler yetmiyor, duygulara tercüman olmaya.
Ama bil ki, kalbimdeki papatyalar
Seninle açıyor, seninle soluyor, seninle yaşıyor.