Kalbimdeki nefes Şiiri - Hakan Erkaya

Bu karanlık oda,
Her bir köşesi yalnızlık dolu.
Hala kokusu var burnumda,
Hep sürdüğün bu koku.
Gözlerim bir şeyler arıyor,
Sadece boşluğu görüyor.
Yoksun kaldığım günlerim,
Her günüm bir yıl gibi.
Kabullenmek isterdim yokluğunu,
Ama sen yaşıyorsun içimdesin.
Her gün odamın karanlığını izlesem de,
En basit olanı kendimi kandırmaktı.
O gün belliydi zaten,
Duvarlar karaları giyeceği,
Anılarım beni terk edeceği,
Gün ışığının beni sevmeyeceği.
Bir güneş daha battı,
Farkında olmadan batıyor her gün.
Doğuşu olmayan bir batıştı benim ki,
O gün terk etmiş gitmişti beni.