Kalbimdeki Ağırlığın

Vurmuşum sırtıma onca ağırlığını,
Gideyim bulayım senli dünyaları,
Yol alamıyorum gitmek istediğim diyarlara,
Ağırlığın deil inan koyan bana,
Giderken o Yolculuğum da,ayağıma batan CAN kırıkları; Her seferimde üzdüğüm can'ım da....
Sersefilim ne desen ordayım uğruna,
Hayat işte, ne gülüyor ne güldürüyor bu yolda,
Tam kurtuldum derken yine düşürüyor eteklerine,
Dardayım çıkmazdayım ALLAH'ım duysana!
İsyan deil benm ki,Haykırış bu dara...
ßu imkansızlığın bir sonu olmasa da,
Yüreğim şunu bir anlasaya,yetecek belkide bana,
Çok da azı,azda çoğu bulsa,
Yetinmeyi bilse kendini avutsa,
Dört nala susuzluklarının peşinden koşmasa,
Ama yapamaz ki; o aptalya..
Sevdalanır tutulur körükörünce,kendi gibi bir aptala,
Mücadele yine başlar,ßeyniyle mi kendiyle mi hangisiyle yan yana?
Düşün hangisi dost hangisi düşman sana?
Sonucu lütfen bu defa daha iyi yaz
anlamakta direnen kalbine...