Kalbimde siyahın hüznü,
Gözlerimde yalnızlığın izi.
Gecenin karanlığına gömülmüşüm,
Sanki dünya benim için dar gelmiş gibi.
Sonsuz gibi akan zaman,
Yorgun bedenimde iz bırakıyor.
Hayatın acımasızlığı karşısında,
Kaybolmuşum karanlıkların içinde.
Sonsuzluğa açılan kapılardayım,
Bir umutla karanlığı deliyorum.
Belki bir gün aydınlığa çıkabilirim,
Belki bir gün yeniden güneş doğar.
Ama şimdilik karanlığı hissediyorum,
Kalbimdeki siyahın ağırlığını taşıyorum.
Belki bu karanlıkta kaybolup giderim,
Ama bilirim ki her şeyin bir sonu var.
Kalbimdeki siyahın hüznüyle,
Geçmişin acımasız hatıralarıyla baş başa kaldım.
Ama yine de umudumu kaybetmedim,
Belki bir gün yeniden aydınlığa kavuşabilirim.
Kayıt Tarihi : 4.5.2023 18:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!