huzursuz etmedi anıları hatırlamak
ah
kırık dökük olsalar da onlar benim
tedirgin sayfalarıydı
her biri kitabımın
içimden çıkmayan misafirlerim onlar
canım kelimelerin dokunduğu her hatıra
sevgi ,hüzün, sevinç
tutku gözyaşı sitem
hayatın o koyu kıyıları
o kederli yılları
yalnızlık ve imkansızlık tutsaklığı
fırsat vermedi
yeni düşler görmeye
kendimi kovulmuş hissettiğim
umursamaz günlerim
hikayesi uzun göz yaşlarım
bir sarmaşık gibi sığındığım geceler
ansızın bir iyilik gelip
beni bulan sevinçler
beni bırakmayan hayallerim
takvimler dolusu attığım çentikler
büyümüş ve çoğalmış olarak
çakıl taşlarıydı yutkunduğum
bilmedi kimse sevda günlerimi
düşündüğüm kelimeler
mühürlü mektuplarda
kalp çarpıntılarımı yıllar kovaladı
ne çok engeller vardı
ne çok kaderim yazıldı
ruhuma kazınırdı gecelerce
ateşten kitaplar okudum
hayatın kısık ışıkları
bütün sessizliğiyle acılar yağdırdı
dik yokuşlar çıktım
hangi kaygan zeminler
hangi rastlantılar vardı
ayakta kaldım
hüznün dilsiz çığlığıdır gözlerim
yalnızlığın hançeriyle
geçti yıllarım
sert çizgiler taşır bakışlarım
yufka yürekli olsa da yüreğim
her duygu bende sürgün
anlaşılmam zordur
titrek gün batımı
iç dünyamın med cezirleri
hiçliğin siyah dehlizleri
ruhum tutkundur dualara
iç kanamasından farksız
umutlarım
kalbimde saklarım..
07.11.2024 / Üsküdar
Kayıt Tarihi : 15.11.2024 18:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!