KALBİMDE KAR KIYAMET
KADINLAR İÇİN AĞLAMAMAYI,
SON İDAMIMDA BİR KEZ DAHA ÖĞRENDİM.
AŞK’A YENİ DOĞMUŞTUM,
İHANETLE BOĞULMULTUM,
AMA KALKIP DİRİLDİM.
NEFESİM SOĞUKTU, DIŞARIDA YAZ,
İÇİMDE KAR KIYAMET.
İŞTE O GÜN KADINLARIN BAHARINDAN VAZGEÇMEMİN,
YAŞAMAMIN TEK YOLU OLDUĞUNU ÖĞRENDİM.
KBB
Kayıt Tarihi : 11.8.2017 20:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!