Kalbimde Dersin Şiiri - İbrahim Sarıhan

Son gün bu mekânda, musalla taşına konulurum
Beyazlar kefenim olur, bir tabutta yer bulurum
Kılarlar cenaze namazımı, dualarla yolcu olurum
Sonra alırlar senden, kara toprakta son bulurum

Sevgin alabildiğine, öyle büyük ki gönlümde
Ölüm bile korkutamaz asla, ölsem sevginle
Ebedi içinde yaşat beni, dünyadan silinsem de
Ve sürdüreyim varlığımı, o kahverengi gözlerinde

Unutma, bol bol sevgini serp mezarıma, sula
Açsınlar, aşkımın çiçekleri bir bir sonsuzluğa
Sonra da, bir gün beni bir soran olursa sana
Yaşatıyorum O ölmedi, kalbimde dersin onlara

Belki, başka bir dünyaya göç etmiş olsa da yüreğim
Hasretim sana, hiç bir an çürümez ki bedenim
Ayrılık ne kadar acı da olsa, koparamaz bizi sevdiğim
Söyle, sensiz Cennet'te dahi rahat edebilir miyim?

(Hakkâri, 17 Temmuz 2003)