Kalbimde Demlenen Son Yolcu

Seni düşündüm bütün gece,
Yorulmadım yaşanmışlarda dolaşmaktan…

Kimi zaman gülümsedim,
Bazen de ağladım için için,
Daha bir özledim.
Doyasıya aktı gözyaşlarım senin için…

Uykuya yol vermedim dün gece,
Kapamadım hiç gözlerimi.
Bir an için kapansa,
Hayalinin kaybolacağını sandım...

Gözlerim gözlerine kelepçeliyken,
Sensizliğin zindanlarındayım,
Sensiz karanlık dünyam,
Yalnızlığın pençesinde çırpınır,
Varlığını yanımda ararım şimdi.

Hasretin acıtırken içimi,
Ayrılık kelepçeledi tüm ümitlerimi…

Boş bir kumsaldan ibaretim şimdi,
Ne gelen var, ne de giden.
Serin dalgalar okşar kıyılarımı,
Aşkının kumsalları ıslanır içimde…

Bir bir sürüklenirim her dalgada,
Benden bir parça kaybolur gider.
Yalnızlığımın karanlık avuçlarında…

Her gün biraz daha eksiliyor,
Biraz daha tükeniyorum.
Geceler sarmıyor yaralarımı.,
Yapayalnız, sensiz, kimsesizim...

Oysa ben bir hancı,
Sen bir yolcuydun,
Aşk yolundan çıkan…

Şimdi son yolcusun kalbimde,
Aşkla demlenen,
Yüreğim sana ırmak gibi akarken…

Oysa sen farkında bile değilsin,
Ben içimdeki yangınınla küle dönüyorum…
Acılar esip geçtikçe yüreğimden,
Yerle bir oluyor dağılıyorum,
Korkular kucaklıyor beni…

Bu sabahta,
Dün gecede olduğu gibi
Seni düşünüyor,
Seni özlüyor,
Seni istiyorum sevdiğim…