Kalbimde Bir Taş, Sokakta Toz

Kalbimde Bir Taş, Sokakta Toz

Bu düzen, bu yalan, bu kirli tezgâh,
Kimin ekmeği helal, kimin alnında ah?
Cebinde para, gözünde perde,
Hakikat sustu, meydan kaldı namerde.

Ben ki bir avuç toprak, bir damla kan,
Ne krallık isterim ne altın kasa, yalan!
Camiler dolmaz, minare eğri,
Namaz kılan çok, ama gönül ne kadar diri?

Sokaklar satılmış, kalpler kilit,
Herkes bir koşuda, ne garip bir it!
Makam dediniz, koltuk dediniz,
Allah’tan gayrı her şeye secde ettiniz.

Kardeşim, dur, bir an nefes al,
Bu dünya bir gölge, bir anlık hayal.
İsyanım düzene, zincire, köleye,
Hürriyeti unutan şu kör kalabalığa hediye!

Yâ Rab, beni bir dağ başına bırak,
Tek bir ağaç, bir yudum su, bir parça hak.
Bu şehirler yutar, bu yollar kandırır,
İmanım var, o yeter, gerisi batıldır.