Bir sonbahar akşamıydı, rüzgâr susmuştu,
Ağaçlar dökerken sessizce hüznünü,
Adını fısıldadı yüreğim usulca,
Gelmeyecek birini bekler gibi ürkek,
Bir şarkının yarım kalan notasında.
Zaman geçmiyor artık,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta