Karanlık bir akşamdı,
Yıldızlar kayıyordu yüzünde.
Ay ışığı boyanmış kırmızıya,
Ayaz mı ayaz kış gecesinde.
İliklerime işliyordun sinsice,
Buz keskinliğinin sivriliğinde.
Ayaklarımdan çelmelenmiş,
Düşmüstüm boylu boyunca.
Kör bıçağın sırtına uzunca,
Kesilen duygularım ligme liğme,
Duyumsuyorum inan yüreğimde.
Zaman isteri krizine tutulmuş,
Gecip giden yıllara takılmış,
Derin suskunluklarımı
Boğarak kaydını tutuyor
Bozuk nakaratında.
İnletir plağı aynı notadan,
Hep aynı yerinden
İnceden nàmeleri sayıklatıyor,
Hışırtıyla eski pikabı oynatıyor.
Öykündüm öykündüm ah!
Tam da dem bu acının tavı.
Bilmezdim mutluluğa değil,
Felaketime giderken
Aheste dolanır kalbimde acı.
Hamiye Gül
Kayıt Tarihi : 20.3.2024 00:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir duygudan diğerine geçtiğini anlamaz bile
İnsan,
"Çemberin iki ucudur" işte
Aşk ile hasret
Vuslatla ayrılık,
Kalbin anlayabildiği...
Şiir, o gel gitleri iyi işlemiş
Tebrikler Hamiye Hanım..
TÜM YORUMLAR (1)