Kalbim ve Cebel Şiiri - Yaşar Bedri Özdemir

kapanan denizin kalbidir kendine! ..
bizi götürmeye mi gelmiş mor takalar? o,
daha çocuk denize sis inmeden ağlayamaz,
gözyaşımızı yıldızlar görecek diye.

kapanan taşın kalbidir sudaki serinliğe! ..
ne zaman hatırlasa kayadan söküldüğü günü
ağzım kanayan bir yara! tevatür, taşlar gene,
kimseye anlatamayacak ne zaman öldüğünü.

ne kaldı yaralı eylülden geriye? .. yaz,
çırılçıplak bir gökyüzü masalıdır. gene;
kıyıda yılkı taylar gitmek istese de derine…
gölgede büyüyen dağlar sana benzerdi biraz