Kalbim unut onu. Şiiri - Şiir Sayesi

Göz göze gelmek isterdim seninle…
Hiçbir kelimeye muhtaç olmadan,
Bir anlığına bile olsa
Bakışlarının içinde kaybolmak isterdim.
O an… tam konuşacakken
Beni susturmanı isterdim,
Sanki “sus” deyişin
İçimdeki bürün öfkeyi dindirirmiş gibi.
Kalbim unut onu ,kalbim

Sarılsan bana…
sevgin solumda olduğu gibi
Sağımı da kaplayıp ısıtsa.
Ben konuşmasam,
Sadece kalbinin o gizli ritmini dinlesem…
Anlar mıydın beni?
“Geçecek her şey.” der miydin,
Gözyaşlarımı silerken?
Yoksa yalnızca gözlerime bakarak
Yüzünde alaycı bir gülümsemeyle
Çırpınışlarımı mı seyrederdın?
Kalbim unut onu, kalbim

Derler ki kalp soldadır
Ama sağ olmadıkça atmazmış.
İsterdim ki yol boyu yanımda yürü,
Sanki o yol hiç bitmeyecekmiş gibi.
Tökezlediğimde arkamdan değil,
Yanımdayken tut kolumdan,
“İyi misin?” diye sorman yeter bana.
Yoksa…
Sen de diğerleri gibi
Uzakta durup sadece izler,
Düştüğümde “dikkat et” diye
Geriden mi seslenirdin?
Kalbim unut onu , kalbim

Onu unut diyorsun ama
Kaderin unut dediği yerde,
Kalbin hatırla die fısıldıyorsa savaş bitmez.
Gelmedi die kırılmam;gelmeyeceğini bilip
Hala beklediğim için kendime kırgınım
Kalbim unut bunu, kalbim

Bir umut kırığı saklıyorum avuçlarımda,
Seni beklemek kendimi yarıda bırakmaktır.
Ama yinede vazgeçemem..
Saçlarımda dolaşan rüzgarlar bile
Onun sesine benziyor bu akşam
Kalbim unut bunu, kalbim

Bunlar benim istediklerim…
Peki hiç merak etmedin mi
Sen solumdayken
Nasıl sağ kalabildiğimi?
Hiç mi sormak gelmedi içinden?
Hiç mi merak etmedin?

Neyse… boşver.
Unut onu kalbim, unut.

Bakılmayacak bir göz artık o,
Gidilmeyecek bir yol,
Kurulmayacak hayallerin ülkesi.

Kalbim unut onu… kalbim
Unut.