Mevrow Marie Claer-leonard Roziers’e
Su başında durmuş,
Yolcular uzaklardan, bakışları kısa
Durak,
Soluklanmaya ayrılmış, dingin
Sırçasının altında –ip durur sır.
Durmuşlar ruhlara santur indirmeye
Çingeneler, yörükler, nomadlar, bedeviler...
Bir şaman beklerken masallardan,
Bir ana çıkagelmiş
Ömrü, gökkuşağına adanmış zaman.
Su başına vardım ben de,
Diz çöktüm, avuçlarımı toprağa yaslayıp
Suda yüzünü aradım
Yüreğini gördüm
Su olup akan...
Kim denizine ulaşır,
Kim kurur yatağını bulamadan...
Uzun adlar nesidir ömrümüzün
Su başlarına konmadan
Durmuşsam söze
Beklemeli Limburg
Hasat zamanları sevgi sözcükleri derlemeye
Hem suyum, hem su başı, hem durak
Kavşağıma insan kokulu ırmaklar akar hâlâ.
Kayıt Tarihi : 14.11.2002 02:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!