Neden bu kadar yorgunum ?
Parçalanmış ruhumu
Neden saklıyorum perdelerin arkasına .
Karanlık odaları seviyorum ,
Neden dünya bu kadar karanlık ?
Artık ışıkları da yakmıyorum ,
Gereksiz ne varsa hatırlıyorum
Güzel anıları da unutmadım.
Acı veren o sevişmeleri
Gereksiz bir namlunun parlaması gibi .
Kendimi sana sakladım
İlegal bir aşık gibi .
Sana gelebilsem
Şehrine uğrasam bahar yağmuru gibi
Yeniden filizlensin
Yüreğimizde ki sevgi tohumları .
Kalbim sisli bir şehir gibi
Yorgun
Hüzünlü
Ve acı dolu
Buğulu bir cam gibi ömrüm.
Kayıt Tarihi : 7.8.2021 16:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!