Kalbim sana kim öğretti aşkı

Kalbim sana kim öğretti aşkı şiirle yoğurmayı?
Aşkı sevdayı kendine yoldas mı ettin?
Çıkarsız sevilmek tek hayalim, istemem köşkü sarayı
Başı göğsümde huzurla uyumaktır saadetim...

Düşürdün aşka cahilken, hasret ile büyüttün?
Aklında vuslatı böyle ahire bırakmak mi vardı?
Bir kez bile saramadan, toprağa hediye ettin.
Bilmezmisin o bensiz nefes almaktan bile korkardı?

Zindan dan farksız onsuz yaşadiğım bu hayat?
Ölmek için yaşamak sence hüner mi?
Vuslat için yalvar yakar, dünyalık verdiğin her şeye inat
Öldürüp dirilterek ısrarla yaşatmaya değer mi?

Militanca yaşıyordum, davam dı tek saadetim
Mutlu oluyordum çektikçe ciğerlerime nemli havayı
Beni aşka düşürdün, ben bunu hak edecek ne ettim?
Kim istedi kalbim hamurumu aşkla yoğurmayı?