Kalbim Ruhum Burada Kaldı

Attım kendimi sokağa eski bir sevgi kasabasına…
Bir yanda deniz bir yanda doğa…
Denizde kavuşan aşklar köprü oluvermiş aşıklara…
Dayanır mı şiir yürür sokağa,ulaşmak için aşka..
Önce Phokaia oradan semerci sokağına…
Heredotun anlattığı diyar dı,özlediğim..
KALBİM ve RUHUM BURADA KALDI tarihi sözdü şimdi kulaklarımda…
İki denize açılıp,yarım kalan aşklarına bir hüzün gözyaşı bıraktığım köprübaşında..
Onlar burada kavuşamadı ama nice aşkları kavuşturdu..Anılan adıyla..
Kızın Adı deniz Oğlanın adıda Deniz di..Denizler kavuşmazdı anca karışırdı köprü başında…
Bir martı sürüklüyor beni Achelosun kızlarına,Siren kayalıklarında..
Ah siren! Dansı ve aşkın şarkılarıyla büyülediği yiğitleri södüren siren..
Şimdi anlıyorum Kirkeyi..siren kızlarına kanmasaydı diye..
Bende uydum kanmışlar kervanına sirene…
İçmeden sarhoş, sevmeden aşık olmak için…